παλι τα ιδια και πως αλλιως - δεν μπορεις να βαλεις κανονες στους ανθρωπους - δεν μπορεις να τους προγραμματισεις - ειναι ηδη προγραμματισμενοι απο ανωτερους διεστραμμενους εγκεφαλους - προγραμματισμενοι να πληγωνουν σαν τις σφηκες - τσιμπανε χωρις να ξερουν οτι σκοτωνουν τον εαυτο τους και υστερα δεν ξερεις πως να νιωσεις - λυπη για ποιον για σενα που πληγωθηκες η για το κουτορνιθι που σκοτωνει τον εαυτο του και τη μοναδικη ισως πιθανοτητα να το αγαπησει καποιος - οχι ειναι προγραμματισμενο και θα κανει αυτο που πρεπει - τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο - θα αμυνθει επιτιθεμενο στον ανυπαρκτο εχθρο.
μεχρι θανατου.
