Καλοκαίρι

καλοκαίρι
με ξυρισμένο κεφάλι
ένας γλάρος με σπασμένο φτερό
πλάι στο κύμα

συνουσία μέσα στο αίμα
και εγκαύματα
μια χύτρα ταχύτητας
που έσκασε τα σωθικά της

άσκοπες μάχες
λόγια που φεύγουν
σαν ριπές
πόνος

ποιος καταλαβαίνει
τον άλλο
τι σημασία έχει

το πουλί έμενε αβοήθητο
στην ακρογιαλιά
καταδικασμένο
περπατούσε πάνω κάτω
σαν ρομπότ 

το κεφάλι γυάλιζε σαν οβίδα στον ήλιο
ακρωτηριασμένο 
από τα ωραία του μαλλιά
σαν αυτούς στο Άουσβιτς
και τα ψυχιατρεία

το καλοκαίρι 
έπαιρνε εκδίκηση
σκορπίζοντας
τέλος

μόνο η θάλασσα
μπορούσε να μας σκεπάσει
μόνο που το κατάλαβες
αργά.