20091109


you told yourself a lie, that’s alright baby, I told myself one too.

Not even close to nine.


τα μάτια
σαν του ψαριού που βγαίνει
απ' την κατάψυξη
να δει αν ήρθε
η ημερομηνία λήξης
νεκροζώντανο
με κοιτούσαν
από πίσω παίζανε θέατρο σκιών
οι τετελεσμένες σκέψεις

τα χείλη αυτόνομα
και παρασυμπαθητικά
φιλούσαν το είδωλο
με τα δυο κεφάλια
ίσως και τρία ποιός να ξέρει
μια αίσθηση παραμνησίας
καθόλου συμπαθητική
με ένα ρολόι στον κοχλία
να μετράει ανάποδα το μέλλον

[τα χείλη δυσφορούσαν
γιατί δεν τα 'βλεπαν τα μάτια του
από πάνω
να τα επιπλήξουν
για απείθεια
τα χείλη απιστούσαν
ανεπίτρεπτα
αυτόνομα
και σχεδόν
συμπαθητικά]

ύστερα πήγε αργά
και η πόρτα άνοιξε
και έκλεισε σαν βλέφαρο.