20101212

Το πρώτο χιόνι.

περιμενα κρυμμενος στο αυτοκινητο με σβηστα φαναρια παραμονευοντας να δω αν και ποτε θα φυγεις απ΄το σπιτι. σου ειχα στειλει μηνυμα "ειναι σπιτι μου-λιγη αξιοπρεπεια επιτελους". ξαφνικα αρχισε να ριχνει ενα ελαφρυ χιονι. το πρωτο, καταλευκο χιονι του χειμωνα. οπως βγηκες σαν κλεφτης και απομακρυνθηκες, στο cd ακουγοταν: son this ain't a dream no more; it's the real thing.

Never Let Me Go

Κρυο κατω απ΄το μηδεν
δεν ξερω που κοιμηθηκες χτες
δεν ξερω που κοιμηθηκες αποψε
σου ειπα
μαζεψε τα και δινε του
μου ειπες
συγγνωμη
δεν μου ειπες οτι θα πεθανεις χωρις εμενα
σου ειπα
ας προσεχες
μου ειπες
θα συνεχισω να σ' αγαπαω
δεν μου ειπες οτι θα πεθανεις χωρις εμενα
σου ειπα
αντιο.