Κράτα.

- Υπαρχει σειρα;

το κεφαλι σου μου φαινοταν παντα τοσο απροστατευτα μικρο

ετσι θα νιωθουν οι μανες για τα μωρα τους

εχεις πονο μεσα σου ζορισμενο και πολυ

η αδικια ξεχειλιζει απο τους πορους σου

σε κλεψανε τριων ημερων και απο τοτε 
χαμογελας 
αμηχανα 

- Ποιος προηγειται; 

οταν με πληγωνεις πεθαινεις μεσα σου λιγο λιγο

πληγωνεσαι απο μνημης 

ξανα και ξανα καταστρεφεις για να καταστραφεις

απο συνηθεια 

σχεδον γονιδιακα

- Ειστε μετα τον Κυριο

ηθελα να σε προστατευω απ' ολα

πανω σου μου φερνουν ολα μια μεγαλη θλιψη που μονο οταν αγαπας τη νιωθεις

φοβαμαι γι αυτα που φοβασαι πια να νιωσεις

μικρο μου 

απροστατευτο

μικρο μικρο 

γλυκο μου

κεφαλακι.

- Περαστε.