20111219
Leonard Cohen - Show Me The Place
The troubles came I saved what I could save
A thread of light, a particle, a wave
But there were chains so I hastened to behave
There were chains so I loved you like a slave.
20111117
Tom Waits - Take It With Me
Phone's off the hook
No one knows where we are
It's a long time since I drank champagne
No one knows where we are
It's a long time since I drank champagne
The ocean is blue
As blue as your eyes
I'm gonna take it with me when I go
As blue as your eyes
I'm gonna take it with me when I go
20111022
Foot Of Pride
μαθαμε πολλα
να περναμε μεσα απο τοιχους
και γυαλινα βλεματα
να κοιταμε τον τρομο ερωτικα
ημιθανη τον εσερναν κι αιμοφυρτο
μεχρι που καπως πεθανε
(Phone's off the hook
No one knows where we are
No one knows where we are
It's a long time since
I drank champagne
The ocean is blue
As blue as your eyes
I'm gonna take it with me
When I go)
As blue as your eyes
I'm gonna take it with me
When I go)
εδω δεν ξερεις
αν ξημερωνει ή νυχτωνει
ειναι η ωρα τετοια
που θες να εισαι αλλου
ή κοιμισμενος βαθια
σε αλλη χωρα
αντι για αυτο πηδιεσαι
με τροπο πρωτογονο
με καποιον κατα βαση απεχθη
μεσα απο τοιχους
και καλυμμενους καθρεφτες
20110723
Κράτα.
- Υπαρχει σειρα;
το κεφαλι σου μου φαινοταν παντα τοσο απροστατευτα μικρο
ετσι θα νιωθουν οι μανες για τα μωρα τους
εχεις πονο μεσα σου ζορισμενο και πολυ
η αδικια ξεχειλιζει απο τους πορους σου
σε κλεψανε τριων ημερων και απο τοτε
χαμογελας
αμηχανα
χαμογελας
αμηχανα
- Ποιος προηγειται;
οταν με πληγωνεις πεθαινεις μεσα σου λιγο λιγο
πληγωνεσαι απο μνημης
ξανα και ξανα καταστρεφεις για να καταστραφεις
απο συνηθεια
σχεδον γονιδιακα
- Ειστε μετα τον Κυριο
ηθελα να σε προστατευω απ' ολα
πανω σου μου φερνουν ολα μια μεγαλη θλιψη που μονο οταν αγαπας τη νιωθεις
φοβαμαι γι αυτα που φοβασαι πια να νιωσεις
μικρο μου
απροστατευτο
μικρο μικρο
γλυκο μου
κεφαλακι.
- Περαστε.20110708
“I was always a singer and maybe no more than that. Sometimes it's not enough to know the meaning of things. Sometimes we have to know what things don't mean as well. Like what does it mean to not know what the person you love is capable of? Things fall apart, especially all the neat order of rules and laws. The way we look at the world is the way we really are. See it from a fair garden everything looks cheerful. Climb to a higher plateau and you'll see plunder and murder. Truth and Beauty are in the eye of the beholder. I stopped trying to figure everything out a long time ago.”
- Bob Dylan.
20110704
Artifi-ciel
δεν ειναι νυχτα, απλα εξαπελυσες τρισεκατομμυρια μαυρα μπαλονια γεματα ηλιον. τα σκυλια τα γαβγιζουν γιατι καταλαβαινουν την προθεση πισω απο αυτο το εγχειρημα. τα σκυλια μυριζονται τις προθεσεις πιο ευκολα απο τους ανθρωπους κι ας ειναι πιο καλα απ' αυτους. χτες παλι δεν ηταν νυχτα, μονο ειχες διαχυσει δισεκατομμυρια τονους μελανι σουπιας στην ατμοσφαιρα και τα σκυλια ειχαν τρομαξει που ο ουρανος ειχε γινει μαυρη θαλασσα, ηταν αφυσικο αυτο, τα σκυλια το καταλαβαν αμεσως, καταλαβαν παλι την προθεση, που ηταν η ιδια, η αντιστροφή της αληθειας και η κυριαρχια του ψευτικου πανω στο αληθινο, το μισος σου για το φως και η εξαρτηση σου στον πηχτο, καταμαυρο, αναποδραστο Πόνο.
20110615
With a broken wing II
πολλα τα μυστηρια και οι αποριες οπως αυτο με τα νουμερα, το 9 και το 13 και πολλες οι μνημες και τι περιεργο που θελεις να κρατας παντα τα καλα την ωρα που ολα καταρρεουν και αυτο που οι ανθρωποι οσο πιο πολυ αγαπανε τοσο πιο πολυ πληγωνουν αυτους που αγαπανε και ποσο ασχημα τα λογια και πως ολα σε θυμιζουν και πως γινεται να αγαπας καποιον αλλα να το ξερεις, να ειναι πια ολοφανερο οτι δεν μπορεις να εισαι αλλο μαζι του και να σ'αγαπαει κι αυτος ομως να μη γινεται και σκεφτομαι που παει ολη αυτη η αγαπη καπου πρεπει να πηγαινει εκτος κι αν ζαρωνει μεσα μας σαν χτυπημενο ζωο ταπεινωμενη σιγοκλαιγοντας οπως τα σκυλια, με παραπονο και λυπημενα ματια γεματα δακρυα και απορια- απορια παλι- απορημενη η αγαπη μας κοιταζει βουβη.
my love she's like some raven
at my window with a broken wing.
20110322
9 μηνες
ανοιξες μια χαραμαδα και εκλεισες ενα τουνελ
με κατολισθηση
οταν το φως λιγοστευει
ποναει
σκεφτομουν θαλασσες και ηλιους και γελια και φιλια
οταν συννεφιασε και περασαν οι μαυροντυμενοι
για να με οδηγησουν
στα μερη σου
κατω χαμηλα εκει που οι ανθρωποι
ειναι εξαρτημενοι
στον πονο.
με κατολισθηση
οταν το φως λιγοστευει
ποναει
σκεφτομουν θαλασσες και ηλιους και γελια και φιλια
οταν συννεφιασε και περασαν οι μαυροντυμενοι
για να με οδηγησουν
στα μερη σου
κατω χαμηλα εκει που οι ανθρωποι
ειναι εξαρτημενοι
στον πονο.
20110318
Θίνες
θινες στον ανεμο
οι πατημασιες
δε βρισκονται σ' αυτη την ερημο
τα ματια κλεινουν απ' την αμμο
ριπες
η θαλασσα
δεν ειναι πια σ' αυτη την ερημο
τα ματια στερευουν απ' τον πονο
στεγνωνουν απ' τον ηλιο
μην τον κοιτας μην τον κοιτας
τα ματια σου θα ξεραθουν θα γινουν
σαν το χωμα
ανυδρα
και μεσα τους δε θα φυτρωνει πια
τιποτα.-
οι πατημασιες
δε βρισκονται σ' αυτη την ερημο
τα ματια κλεινουν απ' την αμμο
ριπες
η θαλασσα
δεν ειναι πια σ' αυτη την ερημο
τα ματια στερευουν απ' τον πονο
στεγνωνουν απ' τον ηλιο
μην τον κοιτας μην τον κοιτας
τα ματια σου θα ξεραθουν θα γινουν
σαν το χωμα
ανυδρα
και μεσα τους δε θα φυτρωνει πια
τιποτα.-
20110317
20110316
Rose des Sables
το ροδο της ερημου
η άκανθα
το ασημενιο γουρι απο δαφνοφυλλα
η αμυγδαλέα
τα δυο ποντικακια
το πλυντηριο πιατων
ο ιδρωτας ξανα
οι εποχες
του χρονου
το παιδι
η θερμοφορα
η σιωπη
ο βασιλικος
τα κλειδια
που ολα τα ανοιγουν και ολα τα κλεινουν
τα στοματα
που ανοιγουν και κλεινουν
αυπνια
η θαλασσα
τα ποντικακια
τελος.-
η άκανθα
το ασημενιο γουρι απο δαφνοφυλλα
η αμυγδαλέα
τα δυο ποντικακια
το πλυντηριο πιατων
ο ιδρωτας ξανα
οι εποχες
του χρονου
το παιδι
η θερμοφορα
η σιωπη
ο βασιλικος
τα κλειδια
που ολα τα ανοιγουν και ολα τα κλεινουν
τα στοματα
που ανοιγουν και κλεινουν
αυπνια
η θαλασσα
τα ποντικακια
τελος.-
20110315
With a broken wing.
Ολα, ειδωμενα απο το τελος προς την αρχη, μοιαζουν με μια σκαλα που ανεβηκες τρεχοντας χαρουμενος για να συναντησεις την αγαπη σου, που περιμενε στον τελευταιο οροφο, ομως καθε λιγο καποιο χερι προσθετε κι εναν οροφο, κι εσυ ανεβαινες συνεχεια να φτασεις την αγαπη σου, με τις δυναμεις σου να λιγοστευουν και τα ποδια σου να τρεμουν και την ανασα σου να κοβεται και τους οροφους να μην τελειωνουν κι η αγαπη σου παραπονιοταν επειδη αργουσες, την ακουγες την αγαπη σου να παραπονιεται, ομως το χερι προσθετε οροφους κι εσυ εβαζες τα δυνατα σου και οταν εφτασες στον προτελευταιο οροφο ειδες την αγαπη σου στα μαυρα απ'το φαναρι της σκαλας να βαζει εναν ακομη οροφο.
Subscribe to:
Posts (Atom)