You who wish to conquer pain,
You must learn what makes me kind;
The crumbs of love that you offer me,
They're the crumbs I've left behind.
Your pain is no credential here,
It's just the shadow, shadow of my wound.

Avalanche

Last night I danced with a stranger
But she just reminded me you were the one
You left me standing in the doorway crying
In the dark land of the sun

Standing In The Doorway

Hallucinatory Realism ou le Temps d'un retour

λένε 
πως όσα θυμόμαστε 
είναι
ένα φαντασιωμένο
παρελθόν
που ενσωματώνουμε 
στο παρόν μας

βλακείες.

θυμάμαι τα πάντα
όπως έγιναν

πότε έγιναν
με ποια σειρά
με ποιο τρόπο

τα βλέμματα
τα χείλη
τα μαλλιά
τα χέρια
το δέρμα
τη γεύση
τη μυρωδιά
τη ζέστη
το κρύο 
το άγγιγμα
τα κορμιά
εσένα
εμένα

- είσαι όμορφος
- κι εσύ

όπως όταν πέφτει η
πυρηνική βόμβα
και μετά χρόνος 
δεν υπάρχει

εκτός από
μια αιώρηση
στο χρόνο

- πάμε μέσα
- θέλω να σε φάω
- έλα στο κρεβάτι
- θέλω να σε δείρω

πραγματικός χρόνος
φανταστικός χρόνος
κοινός χρόνος

όταν πέφτει η
πυρηνική βόμβα
και από θαύμα
έχεις επιζήσει

ισοπέδωση και
ερείπια

θυμάμαι τα πάντα
όπως έγιναν

όμως δεν καταλαβαίνω
γιατί 
μέσα σε ένα εκατομμυριοστό
του δευτερολέπτου
τα έκανες
σκόνη

το σενάριο
αυτό
δεν το είχαμε γράψει
μαζί.

Angelina

Do I need your permission to turn the other cheek?
If you can read my mind, why must I speak?
No, I have heard nothing about the man that you seek
Angelina

Oh, Angelina. Oh, Angelina

In the valley of the giants where the stars and stripes explode
The peaches they were sweet and the milk and honey flowed
I was only following instructions when the judge sent me down the road
With your subpoena

When you cease to exist, then who will you blame
I’ve tried my best to love you but I cannot play this game
Your best friend and my worst enemy is one and the same
Angelina

Oh, Angelina. Oh, Angelina

Nan Goldin, 'Empty beds, Boston', 1979

Now you stand here expectin’ me to remember somethin’ you forgot to say

And you, there's really nothing about you I can recall

I just saw you that one time

And you were just there that's all

But I've already been kissed,

I'm not gonna get into this

I couldn't make it anyhow

You do it for me

You're her lover now

Break αμυγδάλου II

Πόσα ψέματα, θεέ μου

πόσα ψέματα

Muriel

Αγαπούν τον Φρόιντ και αγαπούν την τέχνη αγαπούν τις τέχνες το συναίσθημα βέβαια κάπου στη Boulogne-sur-Mer κόβει βόλτες ενοχή τι είναι ενοχή ουδείς γνωρίζει θα σας δείξω εγώ τι είναι ενοχή ούτε τη λέξη ψυχίατρος δεν τολμάτε να πείτε ο ψυ ψιτ μέχρι και οι γάτες σας αυτοκτονούν τα παιδιά σας είναι ορφανά χαμένα μπάσταρδα ακρωτηριασμένα κι εσύ ζεις τη φαντασίωσή σου σε σενάρια πυρηνικού ολέθρου Χιροσίμα Φουκουσίμα Ναγκασάκι το δέρμα σου έχει καλυφθεί από την σκόνη της έκρηξης όσο ήμασταν αγκαλιασμένοι το ένιωθα αυτή η σκόνη δεν θα φύγει ποτέ έχεις γίνει ένα με τη σκόνη είναι ασημένια και λεπτή δεν τη διαπερνά πια τίποτα όπως διατηρήθηκαν οι μούμιες όπως έμειναν στο Ηράκλειο και την Πομπηία ανέπαφοι κουλουριασμένοι μα από μέσα νεκροί - όμως αυτοί αυτοί αυτοί υπήρξαν έζησαν αγάπησαν χωρίς να λογαριάζουν παρελθόν παρόν μέλλον χωρίς διαλείμματα ας κάνω ένα break μη μου σκάσει η βόμβα το ηφαίστειο ο έρωτας ο έρωτας ο έρωτας στο κεφάλι και ο όλεθρος γίνει πραγματικός. -

Hiroshima mon amour, λυπάμαι τόσο που πονάω.