Πνιγόταν
σε μια αγκαλιά νερό
βούλιαζε
από φόβο και αγάπη
έτρεμε
από σιγουριά
έτσι είχε μάθει
-δε βαρέθηκες να με φιλάς;
έτσι είχε ακούσει
-γιατί με περιποιείσαι τόσο;
Βούλιαζε και νόμιζε πως κολυμπούσε
σε ένα δωμάτιο
με παραμορφωτικούς καθρέφτες
ύστερα άνοιξε την καταπακτή
και τό΄βαλε στα πόδια
τρέχοντας όπισθεν
-δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου
-δεν πειράζει, είμαι εγώ.
No comments:
Post a Comment