τι όνειρο βλέπεις;

Lightning that might strike.

Δεν ξέρω τι ήρθε πρώτα- το τηλεφώνημά σου ή ο κεραυνός- πάντως κοιμόμουν και μου φάνηκαν το ίδιο ηλίθια- το σίγουρο ήταν ότι ερχότανε καταιγίδα. Η καταιγίδα ήρθε και εσύ όπως μου ανακοίνωσες χαρούμενα (γιατί;) επιστρέφεις την Τρίτη, από άλλον ένα επίγειο παράδεισο που σε ξέρασε όπως όλοι οι προηγούμενοι και οι επόμενοι αναμφίβολα.

'Ηταν μυστήριο καλοκαίρι το φετινό- σαν να μην υπήρξε κανένα ενδιάμεσο κενό από πέρυσι, εκτός απ΄αυτό που άφησες φυσικά- σαν μην υπήρξε φθινόπωρο, χειμώνας και άνοιξη. Απλά σα να γλίστρησε το ένα καλοκαίρι μέσα στο άλλο, όπως γλιστρούσαν τα χέρια μου στα μαλλιά σου πριν ένα χρόνο παρά λίγες μέρες ακριβώς. Ήταν υπέροχα τα μαλλιά σου στα δάχτυλά μου, τόσο που σκεφτόμουνα:

You're beautiful beyond words

You're beautiful to me

You can make me cry

Never say goodbye.

Λίγο πριν φύγεις κουρεύτηκες με την ψιλή- το πρόσωπό σου έλαμπε πανέμορφο και εγώ σκεφτόμουν πώς θα είναι τα δάχτυλα μου σ΄αυτές τις πρόκες- λες και υπήρχε περίπτωση να κοιμηθείς ξανά πλάι μου και εγώ να σε χαϊδεύω, τέτοιες μαλακισμένες στροφές παίρνει το μυαλό του ανθρώπου μερικές φορές. Και ύστερα σκέφτηκα:

They shaved her head.

She was torn between Jupiter and Apollo.

A messenger arrived with a black nightingale.

I seen her on the stairs and I couldn't help but follow,

Follow her down past the fountain where they lifted her veil.

Αθήνα 31.08.2008

ποιόν κοιτάς σ’αυτή τη φωτογραφία;

Mark Lanegan - House A Home

κουρεύτηκες;

When I get home, I'm gonna see my little boy
When I get home, I'm gonna buy him a little toy
When I get home, he's gonna jump for joy
but right now, right right now, right now I'm a-roaming

Nick Cave - Right Now I'm A-Roaming

με σκεφτεσαι ποτέ;

κοιτάς κι εσύ το φεγγάρι;

το έργο

απόψε σιχάθηκα μετά από πολύ καιρό τόσο που απορώ με τον εαυτό μου δεν ξέρω είναι που όλοι πηδιούνται σαν τα σκυλιά είναι ότι παριστάνουν πως σκέφτονται ενώ τι σκατά σκέφτονται μόνο πως θα παρθούνε μήπως με ενοχλεί που ενοχλήθηκα με όλη αυτή την ξεραϊλα μα ούτε ένα βλέμμα ένα άγγιγμα αυτοί που πριν ξεκατινιαζόντουσαν και στα καπάκια γαμιούνται απορώ πλένονται πάντα είχα αυτή την απορία έτσι κομμάτια που φύγανε και όλη αυτή η συζήτηση με τα γαλλικά και τα σονσον κι αυτός φαινότανε νορμάλ μα το μυαλό του εκεί παρόλο το δράμα του με τον αβάσταχτο χωρισμό του και τη μελαγχολία στο βλέμμα και τη σοβαρότητα και το αριστερό εστέτ στυλάκι όμως η άλλη η κουλή τα μυρίζεται αυτά και περίμενε περίμενε μέσα στη μαύρη τύφλα της πιο ξύπνια το είχε πιάσει όλο το έργο από την αρχή μέχρι και το τέλος περίμενε με τα μαυρισμένα δόντια να τελειώσει η παράσταση να αρχίσει το έργο στη βράση κολλάει το σίδερο ούτε δυο λέξεις δεν είχαν ανταλλάξει μόνο κάτι ναζάκια και το πρωί θα βρωμάει το στόμα τους και θα ανταλλάξουν τηλέφωνα και ο ένας θα γουστάρει όμως ο άλλος θα έχει ξενερώσει και θα βρίζει τον κολλητό του που τους έκανε το κονέ όμως θα κρατήσει το νούμερο για καβάντζα κενό κενό κενό κενό κενό κενό κενό κενό κενό θα ξεράσω ούτε στο περίπτερο δεν πήγα μαζί τους σα πρεζόνια που πέρνανε τη δόση τους μοιάζανε έτσι όπως έφευγαν παραπατώντας σα λαμόγια υπουργοί έτσι όπως τα κανόνισαν ψου ψου ψου μέσα σε δέκα δευτερόλεπτα και το χειρότερο είναι ότι κάθομαι και ασχολούμαι όμως κουράζομαι όλο και πιο πολύ κι αυτό ας είναι ότι είναι πάντως δεν είναι για μένα.